Karibu mzungu !

Jambo jambo!

Aangezien ik nog niet veel tijd gehad heb hier stuur ik nu pas (na 5 dagen) mijn eerste blogberichtje vanuit het veel te warme Kenia !! In dit verslagske zal ik de eerste dag beschrijven, en wat algemene indrukken want anders wordt het veel te lang (als het dat al niet is..:p)

De reis hierheen duurde langer dan verwacht. We (Nils en ik) zijn maar liefst 30 uur onderweg geweest.. We hebben 3 verschillende vluchten genomen omwille van vertragingen door de plotse sneeuwval net voor ons vertrek in Zaventem. Bij onze laatste vlucht richting Nairobi vanuit Heathrow hebben we premium economy tickets gekregen en hebben we geprofiteerd van de champagne, het warm eten, de hapjes tussendoor... Eind goed al goed dus!

Aangekomen in Nairobi werden we opgewacht door father Makarios en father Sebastian. Bosco boys wordt geleid door Salesianen van Don Bosco, vandaar dat ze fathers worden genoemd. Ze zijn echt heel openhartig en zien er helemaal niet uit als priesters (behalve tijdens de ceremonies dan...) Ze maken constant moppen over vanalles en nog wat, echt sympathieke mensen.. Toen we aankwamen in de primary school van Bosco Boys werden we direct de kapel ingestuurd, precies of ze gingen ons al meteen 'bekeren'. Neenee, op dat moment zaten alle jongens, leerkrachten, brothers, fathers in de kerk voor een viering. Het was echt grappig om al die nieuwsgierige hoofden te zien toen we binnenkwamen :) Op het einde hoorden we plots onze namen vallen en moesten we ons vooraan in de kerk komen voorstellen. Stressmoment verzekert dus, en dat met weinig slaap... Al bij al is het wel meegevallen..

Na de viering werden we massaal omsingeld. 'Karibu Mzungu !!' (welkom blanke!!) hoorden we langs alle kanten komen. Habari gani?! antwoorde ik met mijn beste Swahili. 'Nzuri' (goed!) zeggen ze dan. Ik heb ook kennisgemaakt met de andere vrijwilligers, allemaal leuke mensen! Binnenkort komt er ook een Amerikaans koppel, van een nationaliteitenmix gesproken! :) We werden meegevraagd om op 'outing' te gaan. Elke zondag mogen de jongens de school verlaten (going out) en gaan ze zwemmen, iets bezoeken, e.d. in het bijzijn van een volwassene. We zijn naar het naburige zwembad geweest. Ik heb de jongens wat zwemtechnieken geleerd. Ondertussen was mijn eerste zonnenslag was binnen aangezien ik mijn zonnecrème vergeten was. Nog geen 10 min zonder bescherming en ge hebt het vlaggen hier op de evenaar..

Na de 'outing' waren er 'games' (sport) Ik ben in de volle hitte mee gaan basketen met een paar jongens. Was echt tof, maar super vermoeiend. Heel plezant om te zien hoe de mensen hier constant met een lach op hun gezicht lopen. 't is hier echt nen toffe sfeer, je wordt constant begroet iedereen is super vriendelijk.. Ik ben hier nu al 5 dagen en het gaat nog steeds zo!

Op gezondheidsvlak ging het met mij wat minder de eerste dagen.. Door de combinatie van de stof hier en de hitte ben ik 2 dagen mijn stem kwijt geweest. Tijdens het basketten heb ik mijn vinger zwaar verstuikt en ben ik plakken gaan laten nemen in het ziekenhuis om te checken of het niet gebroken was. Daarnaast was ik ook zwaar verbrand in mijn gezicht en nu ben ik in de afpel-fase. De muzungu ziet niet wit maar rood. Op dit moment gaat het wel veel beter, ookal is er vandaag een stukje van mijn kies afgebroken tijdens het eten :p Achja niet zo erg..

Ik leef hier al enkele dagen voornamelijk op water, brood, Ugali en bonen. Ugali is een typisch Keniaans gerecht gemaakt van pap en mais. Het smaakt niet zo heel slecht, maar het ligt echt zwaar op de maag en proeft meestal wat verbrandt. Soms is er ook varkensvlees (als je het vindt tussen al het kraakbeen tenminste :p) Ik eet van alles en klaag over niets als ik bij de jongens aan tafel zit, maar toen één van hen mij vertelde hoe hij het varken geslacht had moest ik toch wel even slikken (eerden spugen dan :p) Na de foto's die hij liet zien van het varken zonder kop was de zin in vlees wel helemaal over... Dit was toch zo de eerste dag, ondertussen ben ik al wat meer gewoon.

In mijn volgende blog zal ik wat meer vertellen over hoe het gaat in het rehabilitatiecentrum in Lang'ata. Ook dit zal een overwegend positief verslag worden, omdat ik het daar echt wel naar mijn zin heb, ook al wordt het hard werken...
Ik zal er dan ook een paar foto's bijvoegen van het project en mijn stageklas enzo!


Kwa heri ! (goodbye)
Tutaonana ! (see you soon)

Warme groeten vanuit het zalige Kenia!